معاینه چشم برای گواهینامه رانندگی
یکی از مهم‌ترین مراحل، پیش از گرفتن گواهینامه و شروع آموزش رانندگی، معاینه پزشکی افراد متقاضی گواهینامه است. متقاضیان گواهینامه رانندگی باید پس از تشکیل پرونده و کارتکس در آموزشگاه رانندگی موردنظر، به پزشک معرفی شده توسط آموزشگاه رانندگی مراجعه کنند و تمام معاینات پزشکی لازم را انجام دهند.
سلامت و عملکرد چشم در رانندگی اهمیت بسیار بالایی دارد و چنانچه فردی از سلامت بینایی مناسبی برخوردار نباشد، ممکن است باعث وقوع اتفاقات و سوانح رانندگی بسیار خطرناکی شود. ضعف بینایی در رانندگان وسایل نقلیه باعث می‌شود تا علاوه بر خودِ راننده، جان سایر افراد و سرنشینان داخل خودرو و خودروهای دیگر نیز به خطر افتاده و حتی در مواقعی موجب فوت افراد شود. بنابراین، معاینه چشم متقاضیان گواهینامه رانندگی اهمیت بسیار زیادی دارد. متقاضیان گواهینامه رانندگی باید همواره این نکته را درنظر داشته باشند که برای معاینه چشم نمی‌توانند به هر پزشکی مراجعه کنند؛ بلکه فقط باید به پزشک معرفی شده توسط آموزشگاه رانندگی مراجعه کرده و تمام معاینات پزشکی را زیر نظر این پزشک انجام دهند.
شرایط معاینه چشم برای متقاضیان گواهینامه رانندگی
پس از معاینه چشم توسط پزشک مورد نظر، چنانچه نظر پزشک بر این باشد که متقاضی باید در حین رانندگی از عینک استفاده کند، این موضوع باید در کارتکس متقاضی ثبت شود. در شرایطی که متقاضی گواهینامه، قبلاً عینک نداشته باشد و پس از معاینه پزشکی متوجه ضعیف بودن چشم‌های خود شود، در پرونده وی ثبت شده و متقاضی گواهینامه باید تا قبل از آزمون آیین‌نامه و شهری، عینکی مناسب تهیه کند.
بعد از معاینه پزشکی، پزشک مورد نظر باید یک رسید تحویل متقاضی گواهینامه بدهد. معاینه چشم برای گرفتن گواهینامه رانندگی به مدت دو سال اعتبار دارد و معاینه پزشکی باید کاملاً خوانا و بدون هیچ‌گونه خط خوردگی و همراه با تاریخ دقیق ثبت شده باشد.
ضوابط معاینه چشم برای متقاضیان گواهینامه رانندگی
دریافت صلاحیت پزشکی و تاییدیه سلامتی هر دو چشم، یکی از مهم‌ترین مراحلی است که هر یک از متقاضیان گواهینامه رانندگی باید آن را طی کنند و بدون انجام معاینه پزشکی، بقیه مراحل قابل انجام نیست. همان طور که ذکر شد، سلامتی چشم و عملکرد صحیح آن یکی از تاثیرگذارترین عوامل بر روی کیفیت رانندگی است. بنابراین، برخی از ضوابط باید توسط پزشک بررسی و کنترل شود که در ادامه به معرفی و توضیح برخی از مهم‌ترین ماده‌ها و تبصره‌ها می‌پردازیم.
ماده ۱: بینایی برای گواهینامه‌های رانندگی پایه الف (گروههای ۱و۲) و پایه ب (گروه ۱) و ویژه
حداقل قدرت بینایی برای مجموع دو چشم با اصلاح یا بدون اصلاح 10/12
حداقل میدان بینایی برای هر چشم ۷۰ درجه
برای افراد تک چشمی حداقل قدرت بینایی ۱۰/۹ و میدان بینایی ۱۰۰ درجه، ضمن رعایت شرایط ویژه در وسیله نقلیه
ماده ۲: بینایی برای گواهینامه‌های رانندگی پایه الف (گروه ۳)، پایه ب (گروه ۲) و پایه پ (گروه ۱) و مجوزهای صادره در ماده (۳۳) آیین‌نامه
حداقل قدرت بینایی برای مجموع دو چشم با اصلاح یا بدون اصلاح 10/14
حداقل میدان بینایی برای هر چشم ۷۰ درجه
ماده ۳: بینایی برای گواهینامه‌های رانندگی پایه پ (گروه ۲) و پایه ت (گروه ۱و۲)
حداقل قدرت بینایی برای مجموع دو چشم با اصلاح یا بدون اصلاح حداقل ۱۵/۱۰
حداقل میدان بینایی برای هر چشم ۷۰ درجه
ماده ۴: آن دسته از بیماری‌هایی که نیاز به دریافت نظریه و تایید چشم پزشک متخصص و معتمد دارد.
- افراد دارای میدان بینایی دو چشمی بین ۱۲۰ تا ۱۴۰ درجه
- افراد مبتلا به کوررنگی چشم
- افراد مبتلا به کاتاراکت (آب مروارید)
- افراد مبتلا به گلوکوم (آب سیاه)
- مبتلایان به بیماری شبکیه چشم
تبصره ۱: ملاک ارزیابی میدان بینایی تست Confrontation است.
تبصره ۲: در معاینه چشم و سنجش بینایی، رعایت موارد زیر به وسیله پزشک الزامی است:
- سنجش دید (قدرت بینایی) باید طبق استانداردهای بین‌المللی و با نمودارهای سنجش بینایی استاندارد انجام پذیرد.
- حداکثر میزان دید برای هر چشم۱۰/۱۰
- در صورتی که متقاضی در هر خط دید بیش از ۲ حرف را خطا نماید، آن خط در محدوده دید محاسبه نگردیده و خط درشت‌تر ملاک ارزیابی قرار می‌گیرد.
تبصره ۳: در صورتی که متقاضی، حداقل شرایط پزشکی مندرج در بندهای ۱و۲ را دارا نباشد، منحصراً می‌تواند جهت دریافت گواهینامه رانندگی پایه ب «گروه ۱» اقدام کند.
نکاتی درباره معاینه چشم برای گواهینامه رانندگی
معاینه‌های چشم و بینایی شامل مواردی از قبیل کیفیت دید، عمق و بعد بینایی می‌شود و توسط این معاینات، توانایی درک موقعیت اجسام رصد می‌شود. عیب انکساری از جمله عیوبی است که در چشم برخی از افراد وجود دارند و در این معاینات چشم، عیب انکساری مورد بررسی قرار می‌گیرد. افرادی که چشم آن‌ها ایراد و عیب انکساری دارد، پس از مدتی رانندگی، دیدشان تا 40 درصد کاهش می‌یابد. همچنین این افراد پس از گذشت مدت زمانی از رانندگی، دید خود را نسبت به اطراف از دست می‌دهند و این مورد بسیار خطرآفرین است.
برخی از افراد از لنزهای رنگی یا طبی در چشمان خود استفاده کرده و در هنگام رانندگی نیز از این لنزها بهره می‌برند. لنزها انواع مختلفی دارند که به دو دسته عمده لنزهای نرم و سخت تقسیم می‌شوند. هنگامی‌که یک فرد رانندگی می‌کند، به دلیل تمرکز روی یک نقطه و پلک نزدن، لنزی که درون چشم او قرار دارد خشک شده و جریان اشک اطراف لنز کاهش می‌یابد. همین امر باعث می‌شود که لنز، چشمان راننده را خسته و ملتهب کند. افرادی که رانندگی می‌کنند، بهتر است از انواع لنزهای نرم که سیلیکون هیدروژل نامیده می‌شوند، استفاده کرده و مانع از خشکی لنز داخل چشمانشان شوند. این لنزها باعث می‌شود تا کیفیت متابولیسم قرنیه و عبور اکسیژن از آن تغییر نکند و لنز در طولانی مدت عملکرد بهتری داشته باشد.
افراد مبتلا به آستیگمات چشم نیز باید همواره توجه داشته باشند تا در هنگام رانندگی در اوایل غروب و هنگام شب، حتماً از عینک‌های خود استفاده کنند. همچنین اگر افراد آستیگمات بیشتر از سه ساعت به صورت متوالی در روز رانندگی کنند، باید از عینک‌های فوتوکرومیک استفاده کنند. امروزه با رواج داشتن عدسی‌های ترانزیشن، استفاده از عینک‌های فوتوکرومیک در روز و شب بسیار آسان شده و همین امر باعث می‌شود تا کیفیت بینایی افراد بسیار بالاتر رفته و دید آن‌ها بهتر شود.
دیدگاه خود را بنویسید