تاكنون از روش ها و سيستم هاي مختلفي جهت بالا بردن ايمني خودروها، قبل و بعد از تصادف، استفاده شده است. يكي از اين روش ها، استفاده از كيسه هوا به عنوان يك سيستم ايمني بازدارنده بعد از تصادف است كه شدت جراحات و خسارات وارده بعد از وقوع تصادف را تا 30 درصد كاهش مي دهد. همانطور كه مي دانيم، اجسام متحرك طبق قوانين حركت داراي مومنتوم )اندازه حركت( هستند. مومنتوم از حاصلضرب جرم در سرعت به وجود مي آيد.

 تا زماني كه نيروي خارجي به جسم وارد نشود، جسم در راستاي قبلي و با همان سرعت به حركت خود ادامه مي دهد. خودرو از جرم هاي متعددي تشكيل شده است. وزن خودرو، اجسام داخل آن و مسافران از آن جمله اند. اگر وسيله اي براي مهار وجود نداشته باشد، هنگام تصادف اين اجرام با سرعتي كه اتومبيل در حركت است به حركت رو به جلوي خود ادامه م يدهند. كاهش مومنتوم اجسام بايد در يك بازه
زماني انجام گيرد. آنچه ايربگ بايد انجام دهد اين است كه سرعت سرنشين خودرو را به آرامي به صفر برساند تا وي آسيب نبيند. طبق قانون پاسكال، هر چه سطح مورد تماس در انتقال نيرو بيشتر باشد، شدت صدمات كاهش خواهد يافت. تاريخچه استفاده از کیسه هوا كيسه هاي هوا اولين بار به عنوان يك وسيله ايمني مكمل در هواپيماها، طي جنگ جهاني دوم مورد استفاده قرارگرفت و اندكي بعد استفاده از آن در خودروها متداول شد. در
سال 1950 "واترليندرر" آلماني و "جاندريك" آمريكايي سيستم هاي هواي فشرده را براي كيسه هاي هوا تعريف
كردند كه با تماس توسط راننده كنترل مي شد. اما محققان به تدريج متوجه شدند كه هواي فشرده نمي تواند با سرعت كافي وارد كيسه هوا شود. در سال 1953 بود كه بالش هاي ايمني در خودرو كه به سرعت باد م يشد مورد استفاده قرار گرفت. در سال 1968 فردي به نام "آلن برد" تكنولوژي حسگر را براي اين كيسه ها طراحي كرد. در سال 1970 نيز باد كننده هاي پيشران جامد مورد استفاده قرار گرفت. در سال 1971 كمپاني فورد كيسه هوايي
را طراحي كرد كه با سرعت زياد باز مي شد، و شركت جنرال موتورز اين كيسه را در اتومبيل شورلت امتحان كرد.

 درسال 1973 تورنادو اولين ماشين داراي كيسه هوا بود كه براي فروش به عموم عرضه شد. با اين حال تا سال 1997 ، 19 بزرگسال و 31 نوزاد در آمريكا توسط كيسه هاي هوا كشته شدند. به خصوص سرنشيناني كه از نظر جثه كوچكتر هستند، در صورت استفاده نادرست، قدرت بالاي كيسه هوا باعث آسيب يا مرگ آنها مي شود. براي
پاسخ به نگراني در مورد كودكان و ساير سرنشينان اتومبيل، سازمان ملي ايمني بزرگراه هاي آمريكا ) NHTSA ( در سال 1997 قوانيني تصويب كرد كه به خودروسازان اجازه مي داد از ايربگ هاي ضعيف تري استفاده كنند. علاوه بر اين، در سال 1998 به فروشندگان و مراكز خدمات خودرو اجازه داده شد، تا براي ايربگ ها كليد روشن / خاموش نصب كنند تا بتوان در مواقع لزوم ايربگ را از مدار خارج كرد. از سال 1998 ، وجود كيسه هاي هوا در هر دو قسمت راننده و سرنشين جلو در آمريكا الزامي شده است. كاميونت هاي سبك نيز از سال 1999 تحت پوشش اين قانون قرار گرفتند. علاوه بر اين، در اين زمان تكنولوژي كيسه هاي هواي جانبي و پرده اي نيز تكميل شد. در سال 2006 ، شركت هونداموتورز ژاپن از كيسه هاي هوا در موتورسيكلت استفاده كرد. از جمله
تكنولوژي هاي در حال توسعه، استفاده از كيسه هواي هوشمند و كيسه هواي عابرين پياده است كه از برخورد سر عابران پياده با شيشه جلو خودرو جلوگيري مي كند.

انواع يكسه هوا كيسه هاي هوا از نظر محل قرار گيري در خودرو به انواع زير تقسيم مي شوند: كيسه هواي راننده ) Driver Airbag (: در غربيلك فرمان قرار گرفته و داراي حجمي در حدود 60 ليتر است. كيسه هواي سرنشين جلو ) Passenger Airbag (: بر روي قسمتي از داشبورد، روبروي سرنشين جلو تعبيه مي شود و درحدود 120 ليتر حجم دارد. كيسه هواي جانبي ) Side Airbag (: داخل صندلي هاي سرنشين و راننده تعبيه شده
و در هنگام فعال شدن، ما بين صندلي و در خودرو قرار مي گيرد. كيسه هواي پرد هاي ) Curtain Airbag (: در
طرفين سقف و بالاي در خودرو تعبيه شده و هنگام فعال شدن، مابين پنجره هاي خودروو سرنشين قرار مي گيرد. اجزاء تش يكل دهنده سيستم سنسور ضربه ) Impact Sensor (: براي سنجش ميزان ضربه وارد شده به
خودرو و ارسال سيگنال مورد نياز جهت باز شدن كيسه هوا استفاده مي شود. اين سنسور به دو صورت مكانيكي و الكترونيكي ساخته مي شود. سيستم فعال كننده ) Inflator (: از يك پيشران جامد و جرقه زن تشكيل شده است. جرقه زن موجب اشتعال پيشران جامد و واكنش آزيد سديم با نيترات پتاسيم شده و گازنيتروژن توليد مي كند. نيتروژن داغ توليد شده نيز باعث باد شدن كيسه هوا مي شود. يكسه هوا ) Airbag (: كيسه نازك نايلوني
با حجم مشخصي است كه توسط گاز ازت توليد شده، باد شده و مانع از برخورد سرنشينان با اجزاي داخلي خودرو مي شود. واحد كنترل ) ACU (: با دريافت سيگنال ارسالي از سنسورهاي ضربه و تجزيه و تحليل
شدت ضربه، سيگنال مورد نياز براي باد شدن كيسه هواي مربوطه را ارسال م يكند. علاوه بر اين، كل مدار كيسه هوا را تحت كترل دارد و در صورت بروز ايراد در مدار، چراغ اخطار كيسه هوا، در صفحه نشانگرها نمايان مي شود. فنر ساعتي ) Clock Spring (: كيسه هواي راننده در غربيلك فرمان قرار گرفته و به علت چرخش غربيلك فرمان، سيم كشي به آن دشوار است. براي سهولت برق رساني به كيسه هواي راننده از فنر ساعتي استفاده مي شود. چراغ اخطار ) Warning Lamp (: مدار پايش سيستم كيسه هوا چراغ اخطار است كه در صورت وجود نقص، راننده را مطلع مي كند. كليد فعال و غير فعال كردن ) :)PAD Switch از اين كليد براي غير فعال كردن موقتي كيسه هواي سرنشين يا راننده در موارد خاص استفاده مي شود؛ مواردي از قبيل: رانندگاني كه نتوانند فاصله 25 سانتي متري با فرمان را حفظ كنند، قرار نداشتن سرنشين، استفاده از صندلي كودك، داشتن مشكلات
قلبي و تنفسي، جراحت در ناحيه قفسه سينه و گردن، افراد مسن و خانم هاي باردار.